Daar sta je dan aan de finishlijn van een zenuwslopende wedstrijd. Je hebt alles gegeven. Recht voor je staat je vader. Met een moe maar opgeheven hoofd en een kleine glimlach loop je naar hem toe. Dan gaat zijn telefoon: “dit is belangrijk”, zegt hij en weg is zijn aandacht voor jou. Daar sta je dan, je schouders hangen, je glimlach is weg en je hoofd hangt zelfs een beetje naar beneden. Je voelt je buik samenkrimpen. Snel druk je dit weg, je zet weer een lach op en zegt “ja hoor, dat snap ik”. Teleurgesteld loop je weg. In gedachte denk je, altijd hetzelfde, hij is er nooit voor mij als ik hem nodig heb.
Het gebrek aan ervaren van steun van jezelf en anderen kan allerlei gevoelens oproepen bijvoorbeeld eenzaamheid, het gevoel dat je er alleen voor staat en het allemaal op jouw schouders rust. Door steun te kunnen ontvangen en geven ontstaat er verbondenheid. Je voelt je krachtiger en zelfverzekerder.
Je lichaam is er voor jou
Er is een manier om steun te ervaren zonder dat je een ander persoon nodig hebt. Je hebt je lichaam namelijk altijd bij je.
Een tijd geleden ontdekte ik tijdens een meditatie dat mijn ruggengraat mij steunde. Ik zei dit hardop tegen een vriendin: “ik voel mij gesteund door mijn ruggengraat. Het houdt mij altijd overeind”, en ineens was daar een vlaag van emotie, tranen rolde over mijn wangen. Geen verdriet, merkte ik op, maar een warm gevoel van opluchting. Ik kan de steun in mijzelf vinden. De steun die ik altijd zo gemist heb. Steun zit in mij!
Je lichaam is er voor jou. Door jouw aanwezigheid en oordeelloosheid kan je de steun, die je van jezelf krijgt, toelaten. Mijn ruggengraat houdt mij omhoog en steunt mij door dik en dun, altijd weer. Dit is heel letterlijk. Het klinkt misschien een beetje vaag maar check het maar eens bij jezelf. Neem er de tijd voor en voel.
Wat in jou bied je altijd steun?
Onderzoek naar wat jou echt steunt van binnen.
Breng je focus terug naar dit moment.
Op wat voor manier voel je steun, nu, op dit moment?
Op elk moment kun je jezelf steun bieden door aanwezig te zijn bij wat er gebeurt in jouw lichaam, het serieus te nemen, te verwelkomen en te omarmen.
Steun ontvangen
Naast de steun in jezelf kan steun van een ander heel waardevol zijn. Het is belangrijk om te accepteren dat je niet altijd in staat bent om in je eentje te verwerken wat er met je gebeurt. Trauma heeft relationeel contact nodig om te genezen. Het kan niet in isolatie genezen. Het juiste contact is nodig voor iets traumatisch om zich te laten zien. Zonder contact kan je in een trauma bubbel komen. Dat is een loep van gedachtes en emoties waar je lastig zelf uitkomt. Vaak door contact buiten jezelf en wanneer je je veilig genoeg voelt leer je in contact te komen met diepere gevoelens in jezelf.
Steun durven ontvangen betekent ook er om durven vragen als jij het nodig hebt. Je kunt er niet vanuit gaan dat een ander altijd weet wanneer jij steun nodig hebt. Ook al is dat het liefst wat je wilt. Het gaat erom dat je je trots of angst aangaat en je er niet door laat leiden en zo je kwetsbaarheid laat zien en aangeeft waar je hulp bij nodig hebt.
Ik denk terug aan een moment dat ik steun heb ervaren. Ik zat op de bank en een goede vriend van mij zat naast mij. Ik was diep geraakt en verdrietig. Hij zat naast mij en zei bijna niets. Ik voelde zijn aanwezigheid en rust. Hij bleef met zijn aandacht bij mij en liet mij verder huilen. Er was geen oordeel, hij vond mij niet raar en hij werd niet ongemakkelijk van mijn emotie. Dat gaf mij een warm gevoel alsof alles er mocht zijn en ik oké was, ook met verdriet. Ik voelde mij verbonden met hem en hoefde mij niet in te houden.
Door je pijn en je verdriet te laten zien geef je de ander een kans om jou te steunen. Weet je nog hoe het was toen een goede vriend(in) moest huilen? Was je toen blij dat je er voor hem/haar kon zijn? Vaak is dit ook andersom het geval. Veel mensen willen een ander graag steunen. Hoe bewuster je van jezelf bent en hoe meer je oké bent met je eigen emoties, hoe beter je een ander steun kan bieden in zijn of haar proces.
Luister met je hele lichaam
Door jouw empathisch vermogen te ontwikkelen kan je steun bieden aan een ander. Empathie is het vermogen om jezelf in anderen te verplaatsen. Dan kun je begrijpen wat er met hen gebeurt, hoe zij zich voelen, wat zij denken en waarom zij zich op een bepaalde manier gedragen.
Wanneer je luistert neem je waar met je hele lichaam. Je oren, ogen, uitdrukkingen, gebaren en gevoel. Je hele lichaam investeert in het luisteren. Op die manier kan de persoon die praat het gevoel hebben dat je hem begrijpt en niet veroordeelt. Je erkent iemands gevoelens, problemen of behoefte. Om steun te kunnen geven is het belangrijk dat je de emotie die er is kan dragen en daar niet zo oncomfortabel van wordt dat je het wegdrukt. Je blijft aanwezig en zoekt niet naar een oplossing of andere afleidingstactieken om de emotie te ontvluchten.
Daar sta je weer na de wedstrijd, de telefoon van je vader gaat: “dit is belangrijk”, zegt hij en weg is zijn aandacht voor jou. Je voelt de pijn en het verdriet in je lichaam omdat hij de telefoon wilt aannemen. Je kijkt hem aan met verdriet en pijn in je gezicht (je drukt het niet weg en zet geen lach op). Je kijkt hem aan en zegt “het doet mij pijn dat je de telefoon prioriteit geeft. Ik zou graag een knuffel van je willen”, en je steekt je armen uit. Je vader kijkt je aan, heel even verbaasd omdat hij dit niet had verwacht. Dan steekt hij ook zijn armen uit en geeft je een dikke knuffel. De telefoon blijft overgaan en hij zegt “dit kan wel even wachten”. De pijn in je borst wordt zachter, je voelt je verbonden en als vanzelf verschijnt er een glimlach op je gezicht. Fijn dat mijn vader er voor mij is.